April 2025

Napels – Vesuvius – Pompeii
We zijn terug van een 9-daagse trip in het dichtbevolkte Campanië, Zuid-Italië. Op zaterdag 12 april vertrokken we vanaf Brussels Airport met het Brussels Airlines-vliegtuig dat volledig in het thema van de Belgian Red Devils was bestickerd. Mooie start van de reis! richting Napels. Na aankomst haalden we de huurauto op en kon het avontuur beginnen. Omdat Napels ‘geen’ verkeersregels lijkt te kennen, was het 100% omschakelen om je draai te vinden in het verkeer. Ons hotel lag midden in het centrum (wijk Toledo), en onder het hotel (Grand Hotel Oriente) kon je je auto laten parkeren. Je geeft je sleutels af en de auto wordt voor je weggezet. We kregen een prachtige kamer met twee balkons en uitzicht over Napels én de Vesuvius. Wat een rust, zo midden in het drukke centrum

De volgende dag gingen we al vroeg op pad om de auto te parkeren op de helling van de vulkaan Vesuvius. We waren om 9.15 uur binnen; de tickets hadden we online gekocht. Eindelijk op de Vesuvius! Als je er zo vaak over vertelt in je lezingen, moet je het ook zelf gezien hebben. Er kwam zelfs een beetje rook uit de krater en het rook er letterlijk naar zwavel. Na het rondje om de krater liepen we nog een stuk van de wandelroute Valle dell’Inferno, met als hoogtepunt een prachtig uitzicht over de vulkaan, de Monte Somma, touwlava’s en een diepe breuk in het landschap.
Op maandag namen we de Circumvesuviana-trein naar Pompeii, die letterlijk voor de deur stopt. Om 10.30 uur waren we binnen, en om 19.00 uur waren we klaar – met slechts een halfuurtje pauze. Pompeii is ontzettend groot, maar fantastisch om te zien. De villa’s buiten Pompeii maakten ook veel indruk. Het was een stad van arme en rijke mensen – dat zie je meteen terug in de huizen. Pompeii heeft diepe indruk op me achtergelaten. Het was oprecht fascinerend, interessant, maar ook treurig als je de vluchtende mensen (in gipsmallen) zag liggen.
Vico Equense – Eiland Capri – Amalfikust
Op dinsdag reden we, door het chaotische verkeer, naar de volgende plaats: Vico Equense. Ons hotel lag op een rots met uitzicht over de Tyrreense Zee. Ook dit hotel behoorde tot de Oriente-keten. Onze kamer had opnieuw een balkon, zodat we volop konden genieten van het uitzicht.
De volgende dag namen we opnieuw de Circumvesuviana trein naar Sorrento en pakten de veerboot naar het eiland Capri. Wat een prachtig eiland: groen, veel trappen, limoncello’s en indrukwekkende krijtrotsen. We hebben er de hele dag en deel van de avond rondgedwaald.
Op donderdag 18 april werd er regen voorspeld, dus pakten we de auto om langs de Amalfikust te rijden. Een prachtige maar drukke kustweg, waar je nauwelijks je auto kwijt kunt. We reden door Positano en stopten in Amalfi waar we onder andere de papiermolen / het papiermuseum hebben bezocht. Mooie kust, maar erg druk en het echte hoogseizoen moet hier nog beginnen.
Museo Mineralogico Campano
Voordat we naar onze volgende hotel gingen, bezochten we het mineralenmuseum. Het ging om 10.00 uur open en we zijn tot sluitingstijd (13.00 uur) gebleven. Er waren niet alleen mineralen te zien (zoals edelstenen, granaten, grafeen en de vesuviaanse), maar ook paleolithische en neolithische werktuigen en fossielen.
We werden zeer vriendelijk ontvangen en kregen uitleg van verschillende museummedewerkers. Zelfs de directeur van het museum, Dr. Umberto Celentano (sinds 1992 directeur en de oprichter is van de prestigieuze wetenschapsprijs Premio Capo d’Orlando, die sinds 1999 jaarlijks wordt uitgereikt aan vooraanstaande internationale wetenschappers), nam ons mee naar zijn kantoor. Daar liet hij ons onder andere de bekende Tsjeljabinsk-meteoriet zien, die op 15 februari 2013 boven Rusland explodeerde.
We raakten verder in gesprek en ik toonde hem mijn website over Curiosityworld. Toen kwam de directeur met een prachtig boek aanzetten: Interior Space, van de Italiaanse astronaut Paolo Nespoli (drie ruimtemissies op zijn naam staan) en Roland Miller (Amerikaanse fotograaf). Het boek heb ik dan ook in ontvangst genomen. Er komen veel wetenschappers naar dit museum maar ook schoolklassen. Al met al was het een topochtend en hebben we veel interessant informatiemateriaal meegekregen.
Na het museumbezoek zaten we nog even op een pleintje na te genieten van wat er allemaal in het museum heeft afgespeeld. In de middag arriveerden we in het niet-toeristische stadje San Giuseppe. Hier verbleven we twee dagen tussen de locals. Op de laatste dag hebben we opnieuw een stuk van de Valle dell’Inferno-wandeling rondom de Vesuvius gedaan.
Zondag 20 april vlogen we terug van Napels naar Brussel. We zijn 9 dagen in een compleet andere wereld geweest.